Ακόμα ένας “τελικός” για την Εθνική μας το μεσημέρι της Παρασκευής. Ανάλυση και προγνωστικά.
Mε μια αίσθηση ανακούφισης αφήνουμε πίσω το πρώτο «νοκ-άουτ» με τη Νέα Ζηλανδία και πάμε στο επόμενο με την εξαιρετική Λιθουανία. Η επαναφορά του δευτέρου ημιχρόνου και ο τρόπος που αντέδρασε η ομάδα μας όταν βρέθηκε πίσω με μεγάλη διαφορά μας προσέφεραν ένα πραγματικά ωραίο συναίσθημα, όμως πλέον ο αντίπαλος είναι σαφώς πιο δυνατός και η μάχη που έχουμε μπροστά μας, διαφορετικής φύσεως.
Οι Λιθουανοί έχουν αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις μέχρι τώρα στο τουρνουά. Είναι μια πραγματική ομάδα. Έχουν σωστά κατανεμημένους ρόλους και παίζουν με έμφαση στα δυνατά τους σημεία. Κυρίως όμως παίζουν σωστά, συγκροτημένα. Τα παιδιά που έρχονται από πίσω και έχουν κληθεί να ανταποκριθούν σε αναβαθμισμένες αρμοδιότητες τα καταφέρνουν περίφημα, υποστηρίζοντας τον σκληρό πυρήνα της ομάδας.
Το δίδυμο Βαλαντσιούνας-Γιοκουμπάιτις είναι η βάση στο αγωνιστικό οικοδόμημα του κόουτς Μακσβίτις. Ο πόιντ γκαρντ της Μπαρτσελόνα είναι αρκετά ώριμος πλέον για να αναλάβει ηγετικό ρόλο ως βασικός χειριστής και δημιουργός της ομάδας ενώ o σέντερ των Πέλικανς δίνει στους Λιθουανούς ένα συγκριτικό πλεονέκτημα κοντά στο καλάθι καθώς δεν είναι πολλοί οι παίχτες στο τουρνουά που μπορούν να ματσάρουν τον συνδυασμό μεγέθους, δύναμης και δεξιοτήτων του Βαλαντσιούνας.
Ο Μακσβίτις ξεκινάει στο «4» τον Τάντας Σεντεκέρσκις ο οποίος αποτελεί παίχτη-κλειδί στην αγωνιστική έκφραση των Λιθουανών. Ο φόργουορντ της Μπασκόνια φέρνει τόνους ενέργειας στο παρκέ, ορμάει στα ριμπάουντ και σε όλες τις διεκδικούμενες μπάλες, τρέχει πολύ καλά το γήπεδο και χτυπάει στα close outs όπου μάλιστα έχει την ικανότητα να πασάρει σε δεύτερο χρόνο. Με αυτόν και τον Μπραζντέικις στα forwards οι Λιθουανοί είναι πιο γρήγοροι, αρκετά σκληροτράχηλοι και μπορούν να επιτεθούν με τη μπάλα κάτω από διαφορετικές θέσεις και σε ποικίλες καταστάσεις. Οι δύο τους, ξεκινώντας από τα μετόπισθεν, σπρώχνουν συχνά τη Λιέτουβα στο επιθετικό transition και χρειάζονται αρκετή προσοχή.
Ο Μιντάουγκας Κουζμίσνκας είναι ένας παίχτης που επίσης έχει κάνει σημαντική δουλειά για τη Λιθουανία στο τουρνουά. Ο φόργουορντ της ΑΕΚ είναι σε εξαιρετική κατάσταση και τα νούμερα του είναι ενδεικτικά (12.3 πόντοι με 50% στα τρίποντα, 5.3 ριμπάουντ και 2.7 τελικές πάσες). Ερχόμενος από τον πάγκο καλύπτει τη θέση «3 (με τον Μπέντζιους στο «4») ενώ δίνει στον Μακσβίτις τη δυνατότητα να τον χρησιμοποιήσει και στο «4», παρατάσσοντας πιο γρήγορα σχήματα. Η παρουσία μεγάλων κορμιών στο «5» (Βαλαντσιούνας, Μοτιεγιούνας) δίνει την ευκαιρία στους Λιθουανούς να χρησιμοποιήσουν light 4s δίπλα τους.
Ριμπάουντ για να ζήσουμε
Παραδοσιακά οι Λιθουανοί είναι πολύ δυνατοί στο κομμάτι του ριμπάουντ και αυτό δεν έχει αλλάξει σε αυτό το τουρνουά. Η ομάδα του Μακσβίτις είναι μετά από τρία ματς η καλύτερη rebounding team στη διοργάνωση, κυρίως γιατί δουλεύει ως σύνολο σε αυτόν τον τομέα. Η κυρίαρχη παρουσία του Βαλαντσιούνας δίνει ασφάλεια στο αμυντικό ριμπάουντ όμως στην πραγματικότητα οι Λιθουανοί κάνουν υποδειγματικά box outs και διαθέτουν ικανότατους rebounders σε διαφορετικές θέσεις της πεντάδας.
Ο τομέας αυτός αποτελεί ένα από τα βασικά προβλήματα της Εθνικής μας ομάδας στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η έλλειψη βάθους και «κυβικών» στη γραμμή ψηλών και η απουσία του Μήτογλου έχουν στοιχήσει στην Επίσημη Αγαπημένη η οποία αναγκάζεται να ακουμπήσει σε πολύ χαμηλά σχήματα, πληρώνοντας το τίμημα σε όρους rebounding. Πλέον απέναντι μας θα βρούμε μια μηχανή του ριμπάουντ η οποία θα προσπαθήσει να μας διαλύσει με τη δυναμική της στο συγκεκριμένο κομμάτι. Είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί υπερπροσπάθεια για να «ματώσουμε» όσο το δυνατόν λιγότερο (γιατί θα “ματώσουμε”), λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι και πάλι θα πάμε -αργά ή γρήγορα- σε χαμηλές πεντάδες, πιθανόν με αρκετά forwards, στα λεπτά που ο Παπαγιάννης θα βρίσκεται εκτός παρκέ.
Οι Λιθουανοί θα στοχεύσουν τη ρακέτα μας και θα επιτεθούν εκεί. Υπερτερούν σημαντικά στη γραμμή ψηλών και γνωρίζουν ότι εάν φθείρουν τον Παπαγιάννη θα αποκτήσουν τεράστιο πλεονέκτημα. Η απάντηση του Δημήτρη Ιτούδη σε αυτό δεν θα είναι άλλη από το γρήγορο τέμπο. Η ομάδα μας οφείλει να τρέξει και να προσπαθήσει να χτυπήσει τον αντίπαλο σε πρώτο χρόνο. Η Λιέτουβα έδειξε σημάδια αδυναμίας στο αμυντικό transition σε μερικά από τα παιχνίδια προετοιμασίας.
Ένας άλλος στρατηγικός στόχος για την ελληνική ομάδα στο συγκεκριμένο ματσάρισμα εντοπίζεται στην πίεση και πολυεπίπεδη φθορά του Γιοκουμπάιτις. Είναι ο μόνος πολύ ποιοτικός πόιντ γκαρντ που διαθέτουν στο ρόστερ (ο Καρινιάουσκας είναι καλός παίχτης αλλά όχι καθαρός πόιντ και σίγουρα όχι αυτού του επιπέδου) και από τις εμπνεύσεις και την αποτελεσματικότητα του εξαρτάται όλο το παιχνίδι των Λιθουανών. Έχουμε τα γκαρντ για να τον πιέσουμε και να τον κουράσουμε. Θα είναι σημαντικό να τα καταφέρουμε. Το σενάριο νίκης της ελληνικής ομάδας περιλαμβάνει παιχνίδι πολλών λαθών από την πλευρά των Λιθουανών. Σε αυτό το τουρνουά η Ελλάδα κάνει τα λιγότερα λάθη από κάθε άλλη ομάδα και έχει έναν από τους κορυφαίους δείκτες Ασσίστ/Λαθών.
Μια ακόμα παράμετρος με ειδικό βάρος είναι το περιφερειακό σουτ. Οι Λιθουανοί δεν έχουν τις εκτελεστικές δεξιότητες άλλων εποχών στο φετινό ρόστερ και μάλιστα ο καλύτερος σουτέρ τους (Ντίμσα) είναι ακόμα «κρύος» (ελπίζουμε να μη ζεσταθεί στο παιχνίδι που έρχεται). Έχουν καταφέρει όμως να σουτάρουν με 38.2% πίσω από τη γραμμή του τριπόντου γιατί φιλτράρουν καλά τις εκτελέσεις τους και έχουν δημιουργία (και) από μέσα προς τα έξω, μετακινώντας με ευκολία τις άμυνες. Δεν δουλεύουν ιδιαίτερα Off Screen-δράσεις όμως εκτελούν την έξτρα πάσα πειθαρχημένα και είναι πολύ επικίνδυνοι στην εκτέλεση από θέση.
Με τη σειρά μας, οφείλουμε να πιάσουμε υψηλά standards στο κομμάτι της περιφερειακής εκτέλεσης για να ανταγωνιστούμε ένα σύνολο που υπερτερεί σε μέγεθος, ποιότητα και δύναμη στο «ζωγραφιστό». Η παρουσία του Βαλαντσιούνας και το μήκος ορισμένων λιθουανικών πεντάδων πιθανόν θα μας δημιουργήσει πρόβλημα στην προσπάθεια μας να σκοράρουμε στην καρδιά της ρακέτας σε βάθος χρόνου. Θα χρειαστούμε λοιπόν απαραίτητα καλό περιφερειακό σουτ. Σε αυτήν την κατεύθυνση, ένα πολύ σημαντικό χαρτί για την Ελλάδα στην αναμέτρηση μπορεί να είναι ο Νίκος Ρογκαβόπουλος. Ένα παιδί που σουτάρει, είναι πολύ ικανό στο ριμπάουντ και μπορεί να υποστηρίξει σχήματα με πολλά forwards.
Πάμε λοιπόν για έναν ακόμα τελικό απέναντι σε μια ομάδα που είναι πιο ποιοτική από τη δική μας. Είμαστε ξεκάθαρα outsider. Το πνευματικό προφίλ του συγκεκριμένου συνόλου των Λιθουανών χαρακτηρίζεται από μια αστάθεια και αυτό αφήνει ελπίδες. Όμως ο αντίπαλος είναι το φαβορί. Εμείς θα πάμε σε αντισυμβατική μάχη, πιέζοντας ψηλά τα γκαρντ τους και τρέχοντας το γήπεδο με στόχο να πειράξουμε το μυαλό τους και να δημιουργήσουμε «χάος» στο παρκέ, μετατρέποντας το λιθουανικό πλεονέκτημα του μεγέθους σε μειονέκτημα. Εύκολο; Όχι. Ακατόρθωτο; Σε καμία περίπτωση.
Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές.
*Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις
Hoopfellas.gr για το Stoiximan
